Vrijheid
Igone danste 24 jaar bij het Nationale Ballet, waar ze met haar ongekende talent en doorzettingsvermogen uitgroeide tot een ster van wereldformaat die werd geroemd als icoon van het klassieke en moderne ballet. Haar charisma en vurige temperament maakten haar ook geliefd bij het grote publiek. Maar datzelfde temperament maakte het voor haar moeilijk om te blijven. ‘Ik kreeg te veel mijn eigen wil, ik wilde dingen die niet in een gezelschap passen.’ In 2020 nam ze het moedige besluit om weg te gaan bij het Nationale Ballet en als zelfstandig danseres en artistiek leider verder te gaan. Met haar eigen voorstelling I trok ze al volle zalen en dit seizoen trekt ze met haar nieuwe voorstelling door het hele land. ‘Het voelt heel goed om mijn eigen programma’s te maken. Ik heb nu de vrijheid om mijn projecten te kiezen en zelf te bedenken wat ik op het podium wil brengen. Inspiratie hiervoor put ik uit allerlei dingen; uit mijn leven toen, mijn leven in de toekomst, het is persoonlijk en toegankelijk, groter dan alleen dans. Ik heb het geluk dat ik kan doen wat ik wil, het plezier is heel groot.’
Audrey Hepburn
Als danseres weet Igone als geen ander hoe belangrijk uitstraling is. Kleding speelt daarin een grote rol. ‘Ik ben dol op jassen en mantels. Als ik een goede jas aantrek, voel ik me meteen vrouwelijk. Trends heb ik nooit gevolgd, daar ben ik niet zo goed in. Ik koop gewoon wat ik mooi vind. Mijn stijl is klassiek en stijlvol, maar niet truttig. Zoals Audrey Hepburn, haar zie ik wel als stijlicoon. Of de Italiaanse vrouw, heel verfijnd, maar krachtig. Laatst moest ik voor een shoot kiezen tussen een jurk of een pak, toen koos ik voor een witte smoking met heel hoge hakken. Stoer én vrouwelijk. Ik hou ervan als het net even anders is. Zoals de witte jas uit de nieuwe collectie van Claudia Sträter. Daar viel mijn oog meteen op – vooral vanwege de mooie, warme witte kleur, die zie je niet zo snel in de winter. Mijn stijl verandert wel met het ouder worden. Ik zou geen korte rokjes meer aantrekken en ook kies ik nu eerder voor aardse kleuren als donkergroen of donkerblauw.’